Prefaxine to lek przeciwdepresyjny stosowany w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych. Substancją czynną leku jest wenlafaksyna, która działa poprzez zwiększenie poziomu serotoniny i noradrenaliny w ośrodkowym układzie nerwowym. Lek jest dostępny wyłącznie na receptę.
Skład i działanie
Substancja czynna:
- Wenlafaksyna – należy do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Działa poprzez zwiększenie poziomu tych neuroprzekaźników w mózgu, co przyczynia się do poprawy nastroju i zmniejszenia objawów lęku. Wenlafaksyna jest stosowana w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych uogólnionych, fobii społecznej oraz zaburzenia lękowego napadowego. Lek jest dostępny w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co pozwala na stopniowe uwalnianie substancji czynnej i utrzymanie stabilnego poziomu we krwi.
Wskazania:
Prefaxine jest wskazany do stosowania w:
- leczeniu epizodów dużej depresji,
- leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych,
- leczeniu fobii społecznej,
- leczeniu zaburzenia lękowego napadowego z agorafobią lub bez.
Dawkowanie:
Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta. Standardowe dawkowanie obejmuje:
- Dorośli: Zazwyczaj początkowa dawka wynosi 75 mg na dobę, przyjmowane raz na dobę. W razie potrzeby dawka może być zwiększona przez lekarza do 150 mg, a w cięższych przypadkach do 225 mg na dobę. W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby może być konieczne dostosowanie dawki.
- Osoby starsze: Zaleca się rozpoczęcie leczenia od niższych dawek pod ścisłą kontrolą lekarza.
Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą, najlepiej o tej samej porze dnia, podczas posiłku. Nie należy przerywać leczenia nagle, ponieważ może to prowadzić do wystąpienia objawów odstawiennych.
Działania niepożądane:
Do najczęstszych działań niepożądanych należą:
- nudności, wymioty, suchość w ustach,
- bóle głowy, zawroty głowy, senność lub bezsenność,
- wzrost ciśnienia krwi, kołatanie serca,
- wzmożone pocenie się, uderzenia gorąca,
- zmniejszenie apetytu, zmiany masy ciała,
- zaparcia, biegunka,
- uczucie niepokoju, pobudzenie, drżenie.
W rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważniejsze skutki uboczne, takie jak:
- myśli samobójcze (zwłaszcza na początku leczenia),
- zaburzenia rytmu serca,
- napady drgawkowe,
- zespół serotoninowy (nadmierna stymulacja układu serotoninergicznego), objawiający się m.in. pobudzeniem, drżeniem, gorączką, przyspieszonym biciem serca.
W przypadku wystąpienia ciężkich objawów niepożądanych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Przeciwwskazania:
Prefaxine nie powinien być stosowany w przypadku:
- nadwrażliwości na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
- jednoczesnego stosowania inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) – należy zachować co najmniej 14-dniową przerwę między zakończeniem terapii IMAO a rozpoczęciem leczenia Prefaxine,
- ciężkich zaburzeń czynności wątroby lub nerek bez konsultacji z lekarzem.
Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach oraz istniejących schorzeniach. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, chorobami serca, zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi oraz skłonnością do krwawień. W razie wątpliwości dotyczących stosowania leku należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Warianty leku
- Prefaxine kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde (37,5 mg) - 28 kaps.
- Prefaxine kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde (75 mg) - 28 kaps.
- Prefaxine kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde (150 mg) - 28 kaps.
